Sigurd Sundgot

Du som kjørte ned grøfta i hareid når det var is😂 var en morosam minne men du er savna kvil i fred no☺️💛

Kjære onkel Sigurd. Du var virkelig god til halde kontakta i familia, det skal du ha. Du stakk innom oss frå tid til anna i Tjørvåg, og du har våre på besøk med oss i Oppstryn to gongar. Ein gong i gamlehuset og ein gong i nyehuset på Hjelle. Då hadde du liksom oversikta 😊 du hadde med deg Leonard begge gongane, så at du er ein morfar/farfar som blir stort sakna, er sikkert. Du var så lik både Pappa og farmor i sinn og skinn. Huska alle navn og kjende masse folk! Kjem til å sakne deg i alle familiesamenkomsta! Eg huska den kule retro-bobilen din som du kom med i Hjelledalen, du og Leo - dåkke sov uttafor huset vårt ei natt, då fekk vi snakka ilag både om kvelden og morgonen før eg drog på jobb. Takk for gode minne, onkel Sigurd 🥰

Kjære Onkel. I dag skal vi ta et siste farvel med dej. Ej he monge gode minne, og sjøl om du av og til var kjapp og brå i replikken, var du stort sett altid i godt humør, Eg huska nokre bussturar, eg fek vere med til Selje ein gong. Og eg har hatt ein god del bussturar heim frå skule, vel og merka via flø, ettersom du kjaure flø-ruta som gjekk til Varleite etterpå. Kvil i fred Onkel du vil ikkje bli gløymt

Kjære Sigurd, dette kom brått på. Det blir rart å ikkje høyre deg bromme om saker og ting lenger. Eg huskar første gong eg traff deg. Eg var då ein beskjeden kar frå Hareid som hadde tørt meg på biltur til vik for å sjå film med Bodil. Du kom brasande inn døra etter ein ferietur i Tyrkia om eg ikkje huskar feil å stilte meg til veggs å spurte om eg var kavaleren til Åsta som også var på besøk. Du gjorde inntrykk frå dag en, men ikkje verre enn at eg er at med Bodil fortsatt. Eg veit at du har vore ein god far for Bodil nåke eg fekk føle då vi venta vårt første barn, navnet skulle vere Sigurd. Det var ikkje ope for forhandling. Slik som livet ellers blir ikkje alt som forventa å guten kom ut som ei jente. Han med apparatet i Volda var vist ikkje veldig treffsikker på kjønn. Derfor blei det Sienna i staden, S for deg. Eg har såtte veldig pris på korr mykje tid og kjærleik du har gitt til mine ungar. Du har vore veldig flink å vise dei ting som har vore viktig for deg. Alle tre har fått bli med på bobilturar, då med den obligatoriske karbis og stappemiddagen og fått eit forhold til Dansefot som eg trur få jamnaldringar har. Du har også til tider vore privatsjåfør for spesielt Sienna, eg trur alle hennar vennar har vore med potetbilen heim frå skule ein eller anna gong. Jonah har også blitt henta titt og ofte og i tillegg har han deg som sin første arbeidsgivar, potetstablar for potetmannen. Du har også vore ei uvurderlig støtte for meg og Bodil når det gjeld å få kvardagen til å gå opp. Du har passa ungar, henta ungar og hatt dei utallige gongar på overnatting. Det med overnattingar trur eg faktisk du syns var koselig sjølv også. Spesielt no dei siste åra har du og Leonard hatt mange kjekke dagar og bilturar i lag. Han har fått klatra på padda i Austefjorden, henta potete ned i dalane, plukka opp jordbær i Valldala for å nevne nåke. I tillegg til det har du hatt litt problem med å seie nei til han så han endte alltid opp med nåke på butikken. Dei første åra som ung familie spiste vi nesten oftare middag med deg enn heime, vi har vore heldige og fått tilgong til masse god mat laga med den største kjærleik. Trur ikkje du var spesielt imponert over det vi klarte å koke i hop sjølv, men eg fikk no i det minste godkjent på den siste julemiddagen vi delte no i jula 2023. Du feira den at med oss ut på Dimna og eg huskar du kom inn at med min bror og mor som hadde plukka deg opp så du skulle sleppe å kjøyre. Du hadde på vegen sagt at dette blir nok di siste jul. Vi tok det selvfølgelig ikkje alvorlig og vitsa med det at med deg, lite viste vi då at du fekk rett. Du var nok ein del dårligare enn du såg ut og pakka det inn i eit genuint ønske om å vere der for dine å hjelpe dei med det du kunne. Det var ikkje monge dagane etter du hadde komt heim frå sjukehuset før du ringe å spurte om vi skulle ha middag. Når min far gikk vekk kjøpte mor mi ein robotklippar ho gav navnet Harald, du hadde ikkje helse til å gå å klippe plen sjøl så vi kom til at du skulle kjøpe deg en slik du også. Når det kom til navn så valgte du Idioten, så sto du i vinduet da å såg på at Idioten dreiv å kjørte sej fast. Heldigvis hadde du servicemann på både den, dataen og mobilen. Den jobben fekk eg uten å eingong søke. Sjølv om det falt nåken gloser oss i mellom når vi holdt på med både, klippar og teknologi var det fint å kunne gi nåke tilbake også. Eg lovar å starte Idioten i år også. Takk for alt du var Sigurd, kvil i fred, håper du får kjøyre bobil der du er.

Kjære gode og snilde pappaen min. 🥹💛 Et av mine verste mareritt og nåke av det ej he frykta aller mest her i livet he skjedd: DU ekje her meir. Det ekje til å fatte. Aldri meir skal ej få prate med dej eller sjå dej meir. Klemme dej. Ingen gode pappamiddag skal vi få spise igjen. Huska du ofte va rett og slett fortvila fordi ej ikkje bakte brød eller lagde middag frå botnen av. 😄 Monge gonga når du skulle lage ballj til middag sa du at ej måtte komme å lære mej å lage det. «Tenk når ej ikkje e her meir.» Og faktisk lagde vi ballj i lag to gonga i haust. Når ej prøvde å skrive ned ei oppskrift so va det vanskelig. For det va «en nøve med det, litt ta det, til det ser passelig ut!» Men ej skal nok prøve å lage det uten dej sjøl om ej ikkje he oppskrift. 💛 Tusen takk for at du he vore verdas beste pappa OG mamma for mej. Du he alltid gjort ditt beste og det va meir enn godt nok. 🥹💛 Tusen takk for at du he vore verdas beste morfar for Håkon og David. 💛💛 Vi savna dej so det gjer låkt i hjerta våra. 💔💔💔 Ej arva temperamentet ditt, pappa. Det ekje det tvil i! Derfor va det ofte du og ej krangla. Oftast om mindre alvorlige greier, men av og til større ting. Men vi vart alltid venna igjen, sjøl om vi begge meinte den andre burde ta den første telefonen ette en krangel. 😅 Når ej va livredde og folle i angst fordi ej va redde for å vere aleine med gutane når dei va små og Ivan va i Nordsjøen so fikk vi ALLTID komme å overnatte med dej. Du va småbarnspappa sjøl om du egentlig va morfar. Og ej e evig takknemlig! 💛 Ette du kom på sjukeheimen i slutten av mars besøkte ej dej heldigvis mykje. Fleire tima i gongen. Vi såg på tv i lag, snakka og kosa oss. Ej trilla dej ei runde på sjukeheimen eine kvelden og du møtte masse kjentfolk og fikk gjere nåke av det kjekkaste du visste: snakke med folk. 💛 Siste gongen ej såg dej i live va mandag 1. april. David og ej kom på besøk og vi va der ei god stund. Tante Solrunn og onkel John kom også innom og stemninga va god. Og du va i fin form og tøysa og flira. So når Klaus ringte mej torsdag 4. april og fortalte at du dessverre va død kom som et vanvittig stort sjokk på mej. Det e nåke av det verste ej he måtta fortalt til Håkon og David. Ej håpe du he det bra no, kjære pappa. Ej håpe du ikkje va redde eller hadde det låkt når du forlot oss. Og at du ser oss, passa på oss og at du ser kor glad i og kor stolt vi e i dej. 🥹💛 Ej glømte å sei det til dej i kapellet, men den dagen du døde tok ej tilbake mellomnavnet mitt (so ej fjerna ette en store krangel vi hadde i 2021). Susanne Sigurdsdatter Sundgot. Sov godt og kvil dej no, pappa. 🥹😭💛💔 Glad i dej for alltid! 💛 Store klem frå storepia mi, Susanne

Kjære onkel Sigurd️ Du hadde alltid opa dør, og du hadde alltid tid til å slå av ein prat. Kvar gong vi møttest lurte du på korleis det stod til, kva eg gjorde på, korleis det gjekk med ungane mine når eg hadde fått det. Alltid omtanke for andre, alltid interessert og alltid glimt i auge, uansett om du av og til kunne høyrest kvass ut. Ungane mine vart alltid tatt godt i mot, og du hadde godt lag med dei. Vi vil huske og ta vare på alle gode minna etter deg️❤️❤️ Kvil i fred gode onkel Sigurd

Takk for mange gode minner.

Kjøre morfar ej kjem aldri til å gløyme dei gongane du passa på oss og alle dei gode middagane du lagde❤️💛 Vi savna dej veldig mykje️, Kvil i fred morfar️❤❤️💛💛

Kjære Onkel, Med dej var døra alltid åpen, og i ei god periode var ej innom nesten daglig. Ej kunne vere heime med dokke i timesvis, men opplevde aldri å bli jaga heim, og holdt du på med matlaging fikk ej som regel spørsmål om ej ville ha mat. Du laga den beste fiskesuppa, so dersom det var den du kokkelerte måtte ej smake litt. Du kunne vere kjapp og brysk i kommentarane, men vi som kjente dej visste godt at det berre var godheit i deg. Du vil etterlate eit stort tomrom. Kvil i fred.